Ξεκίνησες από ένα κύτταρο στη ζωή, την 22η ημέρα η καρδιά σου άρχισε να χτυπά με το δικό σου αίμα. Στο τέλος της 3ης εβδ. άρχισε η διάπλαση του νευρικού σου συστήματος. Το συκώτι (ήπαρ), οι νεφροί και το λεπτό και παχύ έντερό σου πήραν σιγά-σιγά τη μορφή τους. Την 5η εβδ. τα μάτια, τα χέρια και τα πόδια σου είχαν κάνει την εμφάνιση τους. Την 7η εβδ. κλωτσούσες και κολυμπούσες πλέον. Την 8η εβδ. κάθε όργανό σου ήταν πια στη θέση του. Την 9η και 10 εβδ. μπορούσες να γυρίζεις το κεφάλι σου. Τη 12η εβδ. είχαν διαμορφωθεί οι φωνητικές σου χορδές. Από τη 17η εβδ. μπορούσες να βλέπεις όνειρα, ενώ κοιμόσουνα. Την 20η εβδ. ήσουν ικανό ως έμβρυο να αναγνωρίζεις τη φωνή της μητέρας σου. Αν γεννιόσουνα πρόωρα ακόμα και σε τόσο πρώιμο, στάδιο θα ήταν δυνατόν να επιβιώσεις. Από τον 5ο και 6ο μήνα μπορούσες να εξασκείς τις αναπνευστικές σου κινήσεις. Μπορούσες να γραπώνεσαι από τον ομφάλιο λώρο. Η μητέρα σου ένιωθε αύξηση στην ένταση των κινήσεων σου, και μπορούσες να ζυγίζεις ως και 700 γραμμάρια…..
Εσύ γεννήθηκες. Τι θα γινόταν, αν κάποιος δεν ήθελε να γεννηθείς; Αν η σύλληψή σου δεν ήταν «προσχεδιασμένη»; Αν σε ονόμαζαν «ανεπιθύμητο»; Αν κάποιοι αποφάσιζαν… την εξόντωσή σου;
Πολλές είναι οι ονομασίες της μεθόδου εξόντωσης:
«έκτρωση», «άμβλωση», «απόξεση» ή «διακοπή κυήσεως». Στην «D&C» με αναρροφητικό σωλήνα το αγέννητο παιδί απορροφάται τμηματικά πλημμυρίζοντας με αίμα τον αμνιακό σάκο. Στις «Mifepristone» και «Methotrexate» αχρηστεύεται ο πλακούντας με χημική ουσία και το έμβρυο πεθαίνει από πείνα και ασφυξία με αφόρητους πόνους ή με ένεση στην καρδιά θανατώνεται απευθείας. Στη συνήθη «απόξεση» ή «εμβρυοτομή» εισάγεται στη μήτρα συσκευή που απορροφά το αμνιακό υγρό.
Η έκτρωση συνεπάγεται κίνδυνο μόλυνσης, ρήξης τραχήλου, εγκαυμάτων, πυελικής φλεγμονής, διάτρησης μήτρας ή προβληματικών τοκετών, ακόμη και στειρότητας ή θανάτου. Στον ψυχικό τομέα συχνά επιφέρει μετατραυματική αγχώδη διαταραχή (ΜΤΑΔ), μελαγχολία, προβλήματα συμπεριφοράς, τύψεις, προβληματική σεξουαλική ζωή και βουλιμία ή νευρική ανορεξία. Συχνά αναφέρεται πόνος κατά την έκτρωση, με την ψυχική και σωματική ισχύ ενός βιασμού. Η βασικότερη αιτία υπογονιμότητας στην Ελλάδα είναι η διάδοση των εκτρώσεων.
Η μέθοδος της έκτρωσης και η εξάπλωσή της – ιδίως σε νεαρές ηλικίες – ίσως είναι καιρός να μας προβληματίσουν. Η μητρότητα είναι ο προσωπικός θρίαμβος κάθε γυναίκας, ενώ η έκτρωση η απαξίωση και ο εξευτελισμός της. Τι θα λέγαμε στο παιδάκι, από το οποίο αφαιρούμε τη ζωή; Τα παιδιά είναι οεκλεκτότερος καρπός καθενός μας. Γιατί να κόψει τη ζωή τους το νυστέρι μιας έκτρωσης; Όχι μόνο πεθαίνουν με θάνατο μαρτυρικό, ενώ δεν έφταιξαν σε τίποτε, αλλά και πληρώνουν με τη ζωή τους τα δικά μας λάθη. Καμιά γυναίκα δεν είδε ποτέ «πώς» παραμορφώθηκε το παιδί της μετά την έκτρωση. Πολλές όμως άκουσαν τον γυναικολόγο να λέει «όλα πήγαν καλά».
Ποιες συνθήκες δικαιολογούν μια τόσο αποτρόπαιη και προσχεδιασμένη φονική πράξη; Η εγκατάλειψη της εγκύου από τον πατέρα; Το νεαρό της ηλικίας των (αγάμων) γονέων ή «τι θα πει ο κόσμος»; Πιθανή νοητική υστέρηση του αγέννητου παιδιού; Η σκέψη πως το νέο παιδί θα δυσχεράνει τα οικονομικά μας; Δικαιολογείται έτσι ένας «ἐν ψυχρῷ» φόνος; Είναι μία ανθρώπινη ζωή υποδεέστερη από αυτά; Ποια μητέρα μετάνιωσε που «κράτησε» το παιδί της, αντί να κάνει έκτρωση; Γιατί να της το κομματιάσουν, να το κάψουν ή να το πολτοποιήσουν; Γιατί να θρηνούμε για τροχαία δυστυχήματα, γιατί να αγωνιζόμαστε να βελτιώσουμε τις συνθήκες ζωής των ανθρώπων, όταν σκοτώνουμε ετησίως χιλιάδες; Αφού εφαρμόζουμε το φασισμό σε όσους εμποδίζουμε να γεννηθούν «χωρίς τη θέληση – έγκρισή μας» ή με νοητική υστέρηση, «δικαιούμαστε» να σκοτώσουμε με μία εγχείρηση και τα γεννημένα άρρωστα παιδάκια, αφού θα μπορούσαμε να το κάνουμε και πριν γεννηθούν.
Έκτρωση είναι η εξουσία επιβολής με τη βία της θέλησής μας σε ένα άλλον ανίσχυρο άνθρωπο. Εδώ θέληση είναι το «δε θέλω τη ζωή σου» και η βία (έκτρωση) κάνει τη θέληση πράξη. Το εκτρωτικό δοχείο δεν περιέχει πάντα «πάντα άχρηστα υπολείμματα», γιατί σε δυτικές χώρες πωλείται το κολλαγόνο των «εκτρωμένων» εμβρύων σε γνωστές εταιρίες καλλυντικών. Το αγέννητο παιδί δεν είναι πλάσμα χωρίς συνείδηση ή «όργανο» της μητέρας. Πρόκειται για άνθρωπο απαράλλακτο «ἐν δυνάμει» με σένα, με τις ίδιες δυνατότητες που είχες κι εσύ, πριν γεννηθείς. Θα δεχόσουν εσύ να «εκτρωθείς»; Ό,τι δε θέλεις να σου κάνουν, γιατί να το κάνεις εσύ στους άλλους;
Η έκτρωση δεν είναι λύση. Λύσεις υπάρχουν! Όπως διάφοροι σύλλογοι που μπορούν να αναλάβουν ένα μικρό παιδί δίνοντάς το για υιοθεσία σε πολλά άτεκνα ζευγάρια, που θα το μεγάλωναν με πολλή χαρά. Εμείς πάντως ως ιερείς του ναού του νοσοκομείου είμαστε στη διάθεσή σου για επίλυση οποιασδήποτε απορίας και για παροχή βοήθειας, ώστε να είναι το «κακό» σίγουρα μικρότερο (από μία δολοφονία ενός αθώου πλάσματος). Μην ξεχνάς ότι η λέξη «έκτρωση» ετυμολιγικά προέρχεται από τη λέξη τιτρώσκω, που σημαίνει πληγώνω, κατασρέφω, και εκτρωματικός σημαίνει αποτροπιαστικός.
